مقایسه آزمایشگاهی اثر rebonding بر ریزنشت ترمیم های کلاس v کامپوزیت با استفاده از دو رزین با ویسکوزیته پایین

زمینه و هدف: با وجود مزایای ترمیم های کامپوزیتی، استفاده از آنها با مشکلات کلینیکی همراه است. مشخص ترین علت مشکلات ذکر شده، ریزنشت است. هدف از این تحقیق مقایسه اثر rebonding بر ریزنشت ترمیم های کلاس v کامپوزیت با استفاده از دو رزین با ویسکوزیته پایین بود.   روش بررسی: روش تحقیق به صورت تجربی و تکنیک آن مشاهده بود. 60 ترمیم کلاس v کامپوزیت در سمت باکال و لینگوال پره مولرهای کشیده شده انسان به گونه ای قرار گرفتند که لبه اکلوزال در مینا و لبه جینجیوال در عاج و سمان باشد. نمونه ها به 3 گروه تقسیم شدند: i ) ترمیم هایی که عمل rebonding بر آنها انجام نشد. ii ) لبه های ترمیم توسط ماده اتصال یابنده به مینا (margin bond) rebond شدند و iii ) لبه های ترمیم به وسیله یک رزین unfilled و اختصاصی شده به این منظور rebond شدند. بعد از عمل ترموسایکلینگ و استفاده از نفوذ رنگ با مغروق کردن در فوشین 5/0% دندان ها برش داده شدند و ریزنشت توسط استریومیکروسکوپ بررسی شد. آنالیز نتایج با تست های آماری kruskal-wallis ، wilcoxon و mann-whitney با سطح معنی داری 05/0 > p انجام گرفت.   یافته ها: در لبه های مینایی اختلاف در میزان ریزنشت معنی دار نبود (148/0 p= ) ولی اختلاف در لبه های لثه ای چشم گیر بود (001/0 > p ). ریزنشت در قسمت لثه ای گروه iii به صورت قابل ملاحظه ای کمتر از گروه ii و در گروه i بیشترین مقدار بود.   نتیجه گیری: rebonding توسط رزین با ویسکوزیته پایین ریزنشت را در لبه جینجیوال ترمیم کلاس v کامپوزیت کاهش می دهد ولی بر لبه اکلوزال تاثیر قابل ملاحظه ای ندارد.